Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Typha domingensis & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Paviho-rousso

Typha domingensis

Typhaceae

Àutri noum : Fielouso, Filouso, Masseto, Cire, Sagno.

Nom en français : Massette australe.

Descripcioun :
Coume tóuti li Typha, la paviho-rousso se recounèis à sis espigo femello e masclo. N'i'a cinq meno de Typha ; aquelo se destrìo, de segur de la coulour de l'espigo femello, rousso, mai peréu de si fueio pas trop largo e en mié-ciéucle en coupo, e tambèn de la loungour de separacioun entre li dos espigo (2 cm). Li fueio an d' auriheto gaire redouno au contro de T. angustifolia (vèire lou dessin).

Usanço :
Li fueio de paviho podon èstre utilisado pèr lou sagnage di cadiero e li flour pèr rempli li matalas. Se saup mens que li brout soun manjadis coume d'espargo. Se pòu faire de farino emé li racino e uno meno de pan emé l'agriero.

Port : Grando erbo
Taio : 1 à 2 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Eloufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Typha
Famiho : Typhaceae


Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 29 à 31 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun

Liò : Palun - Roubino - Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subretroupicalo
Ref. sc. : Typha domingensis (Pers.) Steud., 1821

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Typha domingensis & Blitum bonus-henricus

CC
CC
C
C
C
RR
RR
ges

Coumpara Paviho-rousso emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò